مشاعر محفوظه ولكن لم يأتِ عليها التراب

دائمه هى الذكريات

دائمه هى حتى الممات

ولن ننسى ما مر وفات

من ضحك وجد وآهات

فستبقى هى فى الوجدان

وستكون دائما فى الحسبان

لن يمسها ابدا داء النسيان

وسيخرج منا اليها الحنان

فمن خرج من ثيابُه

لن يأتى يوم إيابُه

وسيعيش فى سرابُه

ويدفن هبائاً فى ترابُه

.

.

زماااااااان كان بينا حب

افتكرت ايام زمان ايام ما كان فيه بينا حكايه.. ايام ما كنا اول لما نشوف بعض كنا بنبتسم وجوانا الفرحه عاوزه تاخدنا وتطير .. ما حستش بالحنين اوى كده قبل ما افتكر ايامنا سوا .. بسرعه سيبت اللى فى ايدى وجريت على الاسكتش اشوف صورتك فى كل كلمه كتبتيها وافضل حاضن الورده الحمرا بتاعتك وقت كبير خايف انها تدبل وبشبع عينى منها واقول يا ريت ترجعى تانى تفردى ورقك وتنشرى عطرك فى مجالى .

(( مستحيل ترجع الايام دى بس ممكن اوى تتكرر ))

زماااااااااان كنا صحاب

احمد قمر ( بولى ) عمرى ما عقلى غفل عن تذكيرى بمواقفنا سوا فى كل ركن فى بلدنا .. تخيل كل لما امشى فى مكان كنا فيه اشوفنا سوا قاعدين بنتناقش ووشنا فى وش بعض بالسعات ومش بنمل واشوفك ماشى هناك بتجرى عليا تشيلنى وتجرى بيا وأقولك احنا خلاص كبرنا وانت تقولى طول ما رجلينا شايلانا احنا لسه عيال سيبك انت .. وحشنى غضبك ووحشتنى ضحكتك نفسى نتصالح

(( عن الاسف..للأسف حدود .. ولكن اذا كان هو ده العائق فأنا هكسره ))

زماااااااااان كان عندى بيت

الوطن مش أرض وبس.. الوطن أرض وبيت وجيران وصحبه من يوم ميلادى لحد مماتى

مهما اتغير شكل بيتنا ومهما اتغير السكان فيه فهو لسه بيتنا بتاع زمان .. ومع ذلك كل لما اشوفه لازم اقول انا كنت ساكن هنا

(( ممكن تحن لاى مكان علشان بتحبه لكن مش اى مكان الروح تحبه ))

زمان كانت البراءه

كنا بنسمع حد بيقول ان اللى اكبر منك بيوم يعرف عنك بسنه ..زمان كان الشخص يفضل برىء ومالوش دعوه بمصاريف ولا اى شىء وقتها بنشوف البراءه ملحوظه وغير مقصوده لسه ماشلناش الهم . من النادر اننا نشوف براءه خالصه فى الايام دى ده حتى انا عمرى ما جادلت حد اكبر منى وانا صغير كان لما حد اكبر منى فى الشارع يعاكسنى كنت اضحكله واتكسف وامشى لانى طفل زى اى طفل فى سنى لكن دلوقت ما بقاش فيه حد صغير .. البراءه ليها اوقات معينه فى اليوم ..

(( احدثكم عن البراءه والخجل وإحمرار الوجه.. وعن نميجا الاطفال))

زمان ودلوقت عمرى ما هنساه

الحمد لله انفرد وسط كل اللى صاحبتهم بودى ليهم كلهم لحد دلوقت .. اى حد صاحبته فى حياتى لازم أحن ليه ويوحشنى اللقاء بيه فالمناقشه مع اللى تعرفه ويعرفك كويس زى معرفتك لنفسك بتبقى متعه اوى .. ووقتها مجرد الحديث بينكم إبداع غير مقصود .. وفعلا اللى مالهوش ماضى مالهوش حاضر

(( مضحكه ولكن لها معنى .... واحد طلع من هدومه ماعرفش يدخل تانى .. هههههه .. ))

.

.

فى لحظه من يومى ده حسيت انى بعيد عن التدوين ووحشتنى الكتابه والفضفضه وترجمه مشاعرى على ورق شجره مدونتى العزيزه

أأسف لنفسى على تقصيرى فى حق من احبهم

وأأسف ايضا على ما فاتنى من بوستات رائعه ولكن ملحوقه :)